Teren LGD „Białe Ługi” kształtuje przede wszystkim natura. Większość obszaru LGD objęta jest w różnym stopniu ochroną przyrody. Okolice „LGD Białe Ługi” charakteryzują się wzniesieniami i głębokimi jarami. Ukształtowanie terenu pozwala zimą na uprawianie narciarstwa. Atrakcyjne szlaki turystyczne, piesze, rowerowe i konne o różnym stopniu trudności zachęcają do wędrówek i spacerów. Skałki i groty przyciągają wspinaczy i speleologów. Na terenie każdej gminy występuje duża ilość różnorodnych pomników przyrody, co dodatkowo uatrakcyjnia ten obszar pod względem przyrodniczo-krajobrazowym. Łącznie na obszarze LGD „Białe Ługi” znajduje się kilkaset pomników przyrody. Wśród nich są pojedyncze drzewa, grupy drzew, stare aleje parkowe, ponadto okazy gatunków chronionych roślin. Ochroną objęte są również twory przyrody nieożywionej takich jak głazy narzutowe, pojedyncze lub w grupach. Każdy kto chce uciec od zgiełku aglomeracji miejskich i aktywnie spędzić czas w kontakcie z przyrodą znajdzie dogodne warunki odpoczynku. Tu wśród łąk i pól można poznać prawdziwe piękno ojczystej przyrody. Bezcennym skarbem na naszym terenie są lasy. Rosną tu wiekowe dęby i sosny z domieszkami innych gatunków drzew i krzewów. Porastają go stare buki, jodły, klony, grabie, dęby i jawory. Ciekawość turystów wzbudzać mogą natomiast monumentalne stare drzewa których wiek szacuje się na 200, 300 a nawet 400 lat. Należy do nich dąb samotnik rosnący w parku pałacowym w Piotrkowicach. Również dąb szypułkowy w Szyszczycach objęty ochroną jako pomnik przyrody. Jest wysoki na około
i wiekowe. Grzyby, jagoda czarna, maliny i poziomki przyciągają tu amatorów zbieractwa nie tylko z okolicznych wiosek. Teren LGD jest wymarzonym miejscem dla miłośników przyrody, wycieczek szkolnych, zajęć terenowych, a także wycieczek rodzinnych. Urozmaicona rzeźba terenu - liczne pasma wzniesień podzielone malowniczymi dolinami, duże kompleksy leśne z bogatą florą i fauną, rozległe łąki sprawiają, że obszar LGD Białe Ługi jest jednym z najciekawszych w regionie.
U podnóża Pasma Cisowskiego znajduje się, otoczony ze wszystkich stron lasami, torfowiskowo-bagienny rezerwat przyrody "Białe Ługi". Ma powierzchnię 408,44 ha. Został utworzony dla ochrony rozległego, naturalnego kompleksu śródleśnych torfowisk z licznymi gatunkami roślin chronionych i rzadkich. Rezerwat "Zamczysko" to drugi rezerwat Parków Krajobrazowych terenu LGD, w którym zabroniona jest jakakolwiek ingerencja człowieka.
W lasach występuje wiele gatunków roślin podlegających ochronie gatunkowej. Najciekawsze to obuwik pospolity, storczyk plamisty, podkolan biały, listera jajowata, gółka wonna, śnieżyczka przebiśnieg, lilia złotogłów, miłek wiosenny, widłak goździsty i jałowcowaty. Ważnym elementem szaty roślinnej tego obszaru są zbiorowiska nieleśne, głównie torfowiska wysokie, przejściowe i niskie. Występuje tu: przygiełka biała, sesleria błotna, turzyca Davalla, storczyki: kruszczyk błotny i storczyk szerokolistny, wątlika błotna, żurawina błotna, borówka bagienna, modrzewnica zwyczajna, wełnianka, rosiczka okrągło- długolistna oraz liczne storczyki. W lasach i na torfowiskach żyje wiele gatunków zwierząt, w tym wiele gatunków chronionych i rzadkich. Teren Cisowsko-Orłowińskiego Parku Krajobrazowego wybrano do odbudowania populacji bobra europejskiego, który do niedawna był w Polsce gatunkiem ginącym. Mimo szkód wyrządzanych przez te zwierzęta, zwiększenie liczebności tego gatunku należy uznać za wielki sukces ekologów. Od kilku lat, bobry powróciły także do niektórych rzek. Tereny podmokłe zamieszkują także wydry, piżmaki, łosie, dziki, traszki, zaś w lasach pojawiają się borsuki, kuny, norki, tchórze, piżmaki i jenoty oraz żmije. W większości miejsc nietrudno natrafić na sarny czy zające. Na obszarze LGD występują, także objęte ochroną tereny lęgowe ptaków oraz ptasie remizy. Napotkać można bociana czarnego oraz inne dość rzadkie już ptactwo: kruki, ptaki z rodziny Accipitridae (jastrzębiowate) i Falconidae (sokoły), żurawie, czaple, perkozy dwuczube
i rdzawoszyje, perkozki, błotniaki, krogulece, kobuzy, derkacze, płomykówki, pójdźki, puszczyki, dudki, świergotki drzewne, muchołówki małe, białoszyjki żałobne, wilgi, kaczki: czernice, głowieczki i krzyżówki, kokoszki wodne, łyski, wodniki i kureczki zielone. Stwierdzono też występowanie ginących ptaków: bąk, sokół pustelnik, i błotniak stawowy. Flora i Fauna, współtworzy sielski krajobraz i decyduje o atrakcyjności wycieczek na terenie LGD „Białe Ługi”. Dla lubiących aktywny wypoczynek są dostępne szlaki piesze, rowerowe i konne. Godne polecenia są Aleje, które posiadają bogate tradycje historyczną.
Aleja lipowa w Piotrkowicach ciągnie się traktem w stronę Suliszowa, jest jedną z najstarszych w tym regionie. Prawdopodobnie lipy ją tworzące sadzili w XVII wieku Roksiccy, którzy byli dziedzicami Suliszowa oraz fundatorami klasztoru w Piotrkowicach. Legenda jednak mówi, że za powstanie alei odpowiada Jan III Sobieski w czasie odsieczy na Wiedeń. Aleja ta objęta jest ochroną jako pomnik przyrody. Wzdłuż zielonych zarośli wiklinowych i stawów z kępami tataraku i sitowia oraz licznymi siedliskami ptactwa jest ulubionym miejscem spacerów nie tylko mieszkańców ale i przyjezdnych szukających ciszy i kontaktów z przyrodą.
Aleja lipowa w Przededworzu ciągnie się wzdłuż drogi z Chmielnika do Jędrzejowa. Najpewniej sadził ją generał Dezydery Adam Chłapowski (uczestnik kampanii napoleońskiej), który zdobywał wiedzę i wiele nowinek rolniczych w Anglii, które przenosił na grunt swych włości chmielnickich.
Aleja lip i kasztanowców w Łagiewnikach wskazuje przebieg dawnych głównych dróg. Aleja kasztanowców tzw. „Kasztanówka” biegnąca z południowych krańców Chmielnika do przysiółka Andrzejówka.
Aleja klonowa ciągnąca się od kościoła w Balicach wzdłuż drogi w kierunku zachodnim. Szczególnie ciekawie prezentuje się ona jesienią, kiedy liście mienią się ciepłymi kolorami.